بررسی علل درخواست سقط درمانی در مراجعین سازمان پزشکی قانونی شهر سنندج در سال‌های 1386-1382

چکیده زمینه و هدف: پس از تصویب قانون سقط جنین درمانی در سال 1384، تحول عمده‌ای در برخورد با موارد سقط‌های درمانی ایجاد گردید. این مطالعه با هدف شناخت علل درخواست سقط درمانی در خانم‌های باردار مراجعه‌کننده به سازمان پزشکی قانونی سنندج از تیر ماه 82 الی تیر ماه 86 انجام شد. روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه پرونده‌های مربوط به سقط درمانی موجود در سازمان پزشکی قانونی شهر سنندج از سال 1382 لغایت سال1386 بودند. حجم نمونه برابر با 58 نفر و نمونه‌گیری با روش سرشماری انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جداول توزیع فراوانی تهیه گردید. یافته‌ها: بیشترین میزان درخواست سقط درمانی مربوط به سال 86 با 18 مورد (31%) و کمترین میزان مربوط به سال 1382 با 6 مورد (3/10%) بود. بالاترین میزان سقط درمانی مربوط به گروه سنی 30 تا 35 سال با 16 نفر (6/27%) و کمترین میزان مربوط به گروه سنی 18> با یک مورد (7/1%) بود. میانگین سن بارداری مراجعین 1/4±8/11 (دامنه 19-5) هفته بود. انجام سقط درمانی در 34 نفر (6/58 %) از مراجعین تایید شد. شیوع علل جنینی درخواست مجوز سقط جنین 22 مورد (9/37%) و علل مادری 36 مورد (1/62%) بود. در میان موارد تایید شده جهت سقط درمانی 18 مورد (9/52%) به دلیل علل جنینی و 16 مورد (1/47%) به علل مادری بود. شایعترین علل جنینی مجوز سقط درمانی آنانسفالی 7 مورد (6/20%) و بتا تالاسمی 3 مورد (8/8%) و شایعترین علت مادری، بیماریهای قلبی عروقی 10مورد (4/29%) بود. نتیجه‌گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان می‌دهد که پس از تصویب قانون سقط درمانی موارد علل جنینی درخواست سقط درمانی به طور گسترده‌ای در حال افزایش است. به نظر می‌رسد نیاز به مداخلات هر چه بیشتر جهت ارتقای آگاهی در زمینه سقط درمانی در میان افراد جامعه و جامعه پزشکی و همچنین ترویج روشهای قطعی پیشگیری از بارداری در میان زنان مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی پیشرفته وجود دارد. کلید واژه‌ها: سقط جنین، سقط درمانی، سقط جنایی، پزشکی قانونی وصول مقاله: 15/12/89 اصلاحیه نهایی: 12/6/90 پذیرش مقاله: 22/6/90